تربیت جنسی کودک از طریق جامعه‌پذیری
جامعه‌پذیری یکی از مراحل رشدی همه‌ی ما انسان‌ها است. جامعه‌پذیری را می‌شود همه آن چیزهایی دانست که فرد را آماده زندگی در جامعه می‌کند. یعنی مفاهیم، باورها و ارزش‌هایی که فرد برای زندگی اجتماعی به آن‌ها نیاز دارد و ارزش‌هایی که فرد برای زندگی اجتماعی به آن‌ها نیاز دارد.
نقش جامعه‌پذیری در تربیت افراد
کارشناسان مجموعه تحقیقاتی گاتمچر که در زمینه تربیت جنسی کودکان و نوجوانان کار می‌کنند، می‌گویند که در جریان جامعه‌پذیری ما با نشانه‌ها یا نمادهای فرهنگی و قواعد رفتار در جامعه آشنا می‌شویم و می‌توانیم آن‌ها را به درستی به کار بگیریم و مشکلات‌مان را به کمک آن‌ها حل کنیم.
مثلا یاد می‌گیریم وقتی وارد یک جمع شدیم چطور و با چه ادبیاتی سلام و تعارف کنیم. چیزی درخواست کنیم یا چیزی به دیگران بگوییم. در جامعه‌پذیری هر فرد بخشی به‌عنوان جامعه‌پذیری جنسی هم وجود دارد که شامل آشنا شدن فرد با عرف، هنجارها و قواعد مرتبط با رفتار جنسی است.
جامعه‌پذیری جنسی چیست؟
روشن است که اگر در روند این نوع جامعه‌پذیری اختلال و وقفه‌ای رخ دهد چه نتایج ناگواری در انتظار فرد و جامعه خواهد بود. فرآیند جامعه‌پذیری جنسی از کودکی یا بهتر است بگوییم از شیرخوارگی کودکان شروع می‌شود و پدر و مادرها قدم به قدم فرزندانشان را با درست و غلط‌ها و در زمینه رفتارها و هنجارهای جنسی آشنا می‌کنند.
در دوران نوجوانی به دلیل گسترش روابط اجتماعی نوجوان با جامعه و گروه‌های هم‌سن و سال نوع خطراتی که او را تهدید می‌کند، جامعه‌پذیری جنسی بعد تازه‌ای پیدا می‌کند. در گفت‌وگوهای روزمره والدین به‌خصوص مادران با فرزندان نوجوان‌شان پیام‌های زیادی را می‌توانیم بشنویم که مضمون آن‌ها مسائلی است که به نحوی با مسائل جنسی مرتبط هستند.
مسائلی مانند برهنگی و پوشش، خویشتنداری در روابط، مراقبت از حریم خصوصی یا احتیاط در رفتارهای مخاطره‌آمیز و آسیب‌زننده جنسی. با این که والدین اولین نقش‌آفرینان و چه بسا مهم‌ترین مسئولان در زمینه آموزش جامعه‌پذیری جنسی به کودکان هستند ولی لزوماً به‌خصوص در دوران نوجوانی، بهترین نیستند.
اشتباهاتی که باعث اختلال در جامعه‌پذیری جنسی در نوجوانان می‌شود
چند مسئله باعث ضعف خانواده‌ها در این نوع از آموزش‌ها می‌شود. اول: کمبود آگاهی‌ها و اشراف اطلاعاتی و آمادگی خانواده در تشخیص درست مسائل و ارائه راهکارهای اثربخش. دوم: نوع رابطه والدین با فرزندانشان در کشمکش‌های دوران بلوغ و میزان اعتمادی که بچه‌ها به والدین‌شان دارند و سوم: میزان هماهنگی نظام آموزش‌وپرورش و مدرسه با خانواده.
هر چقدر این سه مسئله بهتر مدیریت شود روند اطمینان‌بخش‌تری در جامعه‌پذیری جنسی فرزندمان به وجود می‌آورد و زندگی سالم تری را برای آن تأمین می‌کند.
اگر این مطلب برات مفید بود و فکر می کنی ممکنه به افرادی دیگه‌ای هم کمک کنه اون رو برای دیگران ارسال کن
لطفا در مورد محتوای این صفحه نظر بدهید یا سوالاتتان را مطرح کنید . ما از ایجاد بحث و گفتگو در مورد محتوای منتشر شده در سایتمان استقبال می کنیم